Perdede
tek başına
Robin
Williams, bir kez daha kahkahadan kırıp geçiriyor seyircileri, hem de tek
başına. Ne de olsa, tek kişilik doğaçlama sahne gösterileriyle işe başlayan,
televizyon dizilerinde “serbest atış”larıyla ün kazanan, sinemada en “garanti”li
oyuncular arasına girecek kadar yaratıcı olan bir komedyen o...
“Evde
Tek Başına” filmleriyle tanıdığımız yönetmen Chris Columbus, belli ki “rahat”
bırakmış bu büyük oyuncuyu.
“Mork
ve Mindy” dizisinden bugüne kadar, defalarca kanıtladığı “ ses ve mimik”
ustalığıyla, olağanüstü bir performans kaybeden Robin Williams, baştan sona tek
başına sürüklüyor filmi. Üstelik, 4 saatte tamamlanan yoğun bir makyajın
altında ve kat kat giysilerin içinde.
Yeri
gelmişken, “Müthiş Dadı”nın ilk kozu oyuncusu ise, ikinci kozu da makyaj
çalışması, yani inanılmaz “değişim”...
Karısından
boşandıktan sonra, çocuklarının hasretine dayanamayan işsiz komedyen Daniel
Hillard’ın, makyajcı olan kardeşinin yardımıyla kadın kılığına girip, İngiliz
bakıcı Bayan Doubtfire olarak eski evine geri dönmesini anlatıyor film.
Dakikalar ilerledikçe de, kolayca tahmin edilebilecek çeşitli aksilikler ve
rastlantılar çıkıyor Daniel’ın karşısına.
Robin
Williams’ın müthiş yeteneği ve makyaj uzmanlarının şaşıtıcı başarısı sayesinde,
saçma bir öykü ve abartılı durumlar, büyük bir eğlenceye dönüşüyor, ama ikinci
yarıdan itibaren tekrarlar başlıyor ve sonlara doğru iyice tadı kaçıyor.
Yine
de, keyifle izlenen bir aile komedisi “Müthiş Dadı”. Hele hele, “Alaaddin”in
seslendirme çalışmalarına gönderme yapan açılış sahnesi, işçi bulma kurumundaki
taklitler, mahkeme gözlemcisinin ev ziyaretindeki kılık değiştirmeler gibi
nefis bölümlerin bulunduğu ilk yarı, tam bir kahkaha fırtınası estiriyor...
Mrs.
Doubtfire (Müthiş Dadı)
Y:
Chris Columbus, S: Anne Fine’ın romanından Randi Mayem Singer, Leslie Dixon, G:
Donald McAlpine, YT: Angelo Graham, SY: Steven Graham, K: Raja Gosnell, M:
Howard Shore, O: Robin Willams, Sally Field, Pierce Brosnan, Harvey Fierstein,
Polly Holliday, Lisa Jakub, Matthew Lawrence, Mara Wilson, Robert Prosky. 1993.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder