Rhapsody in August

Ne kin tut, ne de unut!

 

Dünya sinemasının tartışmasız en büyük yönetmenlerinden biri kabul edilen Japon usta Akiro Kurosawa, 81 yaşında yaptığı bu filmle, beylik bir söz ama, “yıllara meydan okumuş” adeta, bütün birikimini ortaya koymuş, hayranlıklar yaratarak!

 

Kocasını atom bombasına kurban vermiş olan büyükanne Kane, Hawai’de yaşadığını öğrendiği ve hiç hatırlamadığı zengin kardeşi Sujito’yu ölüm döşeğinde ziyarete giden kızının ve oğlunun çocuklarıyla, Nagasaki’nın dışındaki yazlık evdedir. Çocuklarının  Hawai’den yolladığı mektup, kardeşinin onu mutlaka görmek istediğini bildirir. Torunları, Hawai’ye gitme ihtimaliyle coşkuya kapıldığında, Kane onlara geçmişten öyküler anlatmaya başlar.

 

Sayısını unuttuğu kardeşlerinin anıları ve atom bombasının atıldığı korkunç güne dair hatırladıklarıyla, bu dehşet verici olayla ilgili çok az şey bilen torunlarını, bir “tarih bilinci”ne iter yavaş yavaş…

 

Kurosawa son derece insancıl bir duyarlılıkla belleksizliğe karşı bir uyarıda bulunuyor: “Ne kin tut, ne de unut! Tarihin bilincinde ol, hataları ve acıları hatırla ki, bir daha olmasın, bir daha yapma!”

 

Yer yer öğretici bir havaya bürünse de, kurduğu müthiş atmosfer ile, hayatın içinden, sıcak bir şeyler aktarıyor yönetmen. Hüzün ile neşe, tedirginlik ile rahatlama, yalın ve etkileyici bir anlatımın içinde birleşiyor, insanın yüreğine işleyen bir şiir çıkarıyor ortaya.

 

“Ses çıkarmadan konuşan” iki yaşlı kadının, ya da fırtınaya karşı dirençle yürüyen büyükannenin yarattığı tablonun güzelliği, gerçekten unutulmaz!

 

Amerikalı yeğen rolündeki Richard Gere kendine has bir tavır getiriyor filme; Kane rolündeki o sevimli oyunuyla Sachiko Murase ise, seyircinin kalbini kazanıyor!

 

Rhapsody in August (Ağustos’ta Rapsodi)

Y: Akira Kurosawa, S: Kiyoko Murata’nın romanından Akira Kurosawa, Ishiro Honda, G: Takao Saito, Shoji Ueda, YT: Yoshiro Muraki, M: Shinichiro Ikebe, K: Akira Kurosawa, O: Sachiko Murase, Richard Gere, Hisashi Igawa, Narumi Kayashima. 1991.