On yıl önce Amerika’ya göç etmiş Jimmy, annesine
bakmak üzere memleketi İrlanda’ya geri döner. İç savaşın ardından yeni
hükümetin çiftçilere, işçilere ve gençlere umut olduğu İrlanda’da, Jimmy de
insanların özgürce dans etmeleri, müzik, sanat ve edebiyatla iç içe yaşamaları
için eski günlerdeki gibi ünlü halk salonunu yeniden açmaya karar verir. Ama
Katolik Kilisesi ve ileri gelenler, bunu egemenliklerini sürdürmeleri için bir
tehdit olarak görür.
Jimmy Garlton’ın gerçek yaşam öyküsünden yola çıkan
Donal O’Kelly’nin oyunundan Paul Laverty’nin uyarladığı senaryodan Ken Loach’un
yönettiği filmin başlıca rollerini Barry Ward, Simone Kirby, Andrew Scott ve
Jim Norton oynuyor.
Bugüne dek birçok başarılı ve saygın filme imza atmış İngiliz yönetmen Ken Loach, son filminde çıtayı çok aşağılara çekmemiş, ama kendisinin çıktığı üst seviyelerde de değil, gerçek bir hayat hikayesini hızlı biçimde ve önemli anlarla anlatmak isterken, kimi zaman kalıplara düşmekten kurtulamamış, bazı şeyler seyirciye açıklama gereği duyulmadan anlatılmış, yarım kalan bir aşk hikayesi de eklenmiş bunca şeye, velhasıl bir özgürlük rüyasının manzaraları ve birkaç sahnedeki siyasal tartışmalar ilginç anlar sunuyor, ama Loach’un son filmi olduğu söyleniyorsa, açıkçası daha iyi bir veda gerekiyor ona…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder