Pek Yakında

 
Cem Yılmaz bir kez daha sinemanın türlerinden birine, GORA ya da Yahşi Batı gibi, bu kez de melodramlara bakıyor, hem filmin kendisinde, hem film içindeki filmde konunun özü bu, üstelik kurallara uygun bir dramatik iskelet var, iyi çekilmiş, iyi oynanmış, iyi kurgulanmış, kitabına uygun çatışmalar ve çözümler sergiliyor, bütün bunları da gerek sektör içi gerek başka sektörlere yönelik göndermelerle, isabet kaydeden şakalarla yapıyor, öyle ki Eşkıya göndermesi ya da Yılmaz Erdoğan şakası da, Teoman ya da Tarkan değinmeleri de güldürüyor, belki bir tek Mazhar Alanson ve Nurgül Yeşilçay’lı Herşey Çok Güzel Olacak şakası fazla kaçıyor, ama dövüş sahnelerinde efektler ya da canlı dublaj gibi şakalar da gayet güzel, yani eğlenceli bir Cem Yılmaz filmi bu, üstelik bu kez epey durmuş oturmuş Cem Yılmaz da var, onu da eklemek lazım...